Je bent op social media eigenlijk vooral zichtbaar voor een handjevol mensen. Mensen die jou toch al kennen, volgen en weten wat je te melden hebt. Dat zijn er niet veel en het is  in ieder geval niet genoeg om nieuwe klanten te bereiken.

Deze post gaat  er niet over hoe je je zichtbaarheid kunt vergroten. Daar is genoeg over geschreven door mensen die er veel meer verstand van hebben dan ik.

De vraag is: hoe zichtbaar wil ik zijn?

Dat wil ik wel, maar niet te prominent.

Je ziet het al aan de foto hiernaast: ik sta er op maar met de folder van het Maatjesproject. Want voor de Maatjes ga ik op regelmatig op de foto en ben ik zelfs te zien op Omroep Zeeland. Voor en als mijzelf vind ik dat altijd een stuk lastiger.

Ik vind het ook een soort ijdeltuiterij. Dat klinkt wellicht heel raar uit de mond van iemand die behoorlijk ijdel is. Maar ik hoef niet zo nodig bij elke post die ik schrijf een foto van mijzelf te plaatsen.

Misschien heeft het er mee te maken dat ik voor het Maatjesproject iets voor een ander vraag. Dat is veel makkelijker en die rol gaat mij goed af.

Dat wil niet zeggen dat ik niet in mijzelf of in mijn diensten geloof. Alleen vind ik dat een foto van mij erbij niet altijd een toegevoegde waarde heeft. Dan gebruik ik bijvoorbeeld liever een foto van iets wat ik heb gebakken of van de (moes)tuin.

Met een flauwe grap kom je soms heel ver maar daar kun je je niet je hele leven achter blijven verschuilen.

Het bleek ook een hele opgave om foto's van mij op de website te plaatsen. Die waren of heel oud of totaal niet relevant. Ze komen er wel hoor, die foto's. Want ik besef dat het belangrijk is. Mensen willen toch graag zien met wie ze te maken hebben. En af en toe wordt er een leuke actiefoto tijdens een lezing of workshop gemaakt en die plaats ik dan op social media.

En zo zullen er steeds meer verschijnen,  om het verhaal te ondersteunen. Misschien wen ik er dan aan en ga ik het nog leuk vinden .... ooit.